"7)สามก๊ก&เปาปุ้นจิ้น"
v มูลเหตุแห่งความเสียทรัพย์มาจากความเร่งรีบเสมอ
v มารดาที่อบรมดีคนเดียวมีค่าเลิศเท่าครูร้อยคน
v มีแต่บุคคลเคารพผู้อื่นเท่านั้น ถึงจะได้รับการเคารพตอบ
v ยามสมหวัง ควรทำตนให้วางเฉย
v ยื่นเมตตาธรรมให้ผู้อื่น ยื่นความเที่ยงธรรมให้กับตัวเอง
v ยามมีอำนาจอย่าเหลิง ยามมีสุขก็อย่างหลงระเริง
v ยามผิดหวัง ต้องรักษาด้วยความอดกลั้น
v ยามทะเลาะผู้เงียบก่อนนั้น มาจากครอบครัวที่มีการอบรมสั่งสอนที่ดี
v ยามผิดหวัง อย่าใช้วาจากิริยาโกรธเกรี้ยวกราด
v ยามประสบความสมหวัง อย่าใช้วาจาโอ้อวด ยะโส
v ยามรุ่งเรืองไม่ประมาท ยามตกยากต้องอดทน
v ยามสงบเตรียมป้องกันอันตราย ย่อมพ้นจากภัยพิบัติ
v ยามให้ไม่ควรยืด ยามรับควรตอบแทนคุณ
v รู้จักคนรู้จักหน้า แต่หารู้จิตใจเขาไม่
v ระยะทางพิสูจน์กำลังม้า กาลเวลาพิสูจน์จิตใจคน
v ราษฎรถือเรื่องปากท้องเป็นเรื่องใหญ่และสำคัญ
v รวบรวมทีละน้อยทำให้มากได้
v รับภาระกิจที่หนัก ต้องมีกำลัง แต่ไม่มีโทสะ
v ระวังการใช้จ่ายเล็กๆ น้อยๆ รูรั่วเล็กๆ อาจจมเรือใหญ่ได้
v รักคนไม่คำนึงถึงเหตุผล ย่อมเป็นโทษภัยแก่ตนเอง
v รายได้น้อย รายจ่ายมาก ยังให้ทุกข์ทั้งชีวิต
v ร่างกายสมบูรณ์ไม่ต้องใช้ยาบำรุง จิตใจดีงามไม่ต้องกินเจ
v ลูกผู้ชายต้องสามารถยืดได้หดได้
v ลัทธิประเพณี คือ นิสัยอีกอย่างหนึ่ง
v ลัทธิประเพณีที่ดีอาศัยได้ดีกว่ากฎหมาย
v สิบปีปลูกต้นไม้ ร้อยปีสร้างทรัพยากรบุคคล
|
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น